अगदी प्रत्येकाच्या मनातली ही भावना. कित्येकवेळा प्रत्येकाला व्यक्त व्हावं कि अव्यक्तच रहावं या संभ्रमाला सामोरं जावंच लागतं. कधी अगदी छोटीशी गोष्ट असते किंवा गप्पांमधला एखादा विषय असतो पण त्यात एक क्षण असा येतो की त्यावेळी आपण व्यक्त व्हावं की नाही हा संभ्रम निर्माण होतो. आपल्या बोलण्यामुळे नात्यात अंतर तर येणार नाही ना अशी भिती अतिविचार, अतिकाळजी करणाऱ्या व्यक्तीच्या मनात नक्कीच येते. आणि मग अव्यक्त रहाणंच योग्य असं वाटायला लागतं.
व्यक्त अव्यक्ताच्या हिंदोळ्यावर मन हे झुलते
दुखावले मन माझे तरीही नाते मी जपते
कधी कधी वाटते अव्यक्तच रहावे
आपल्याच मनाच्या गाभाऱ्यात रमावे
भावभावना किती आल्या जरी दाटूनी
व्यक्त न व्हावे मनाचे कवाड उघडूनी
कधी वाटते मनास व्हावे व्यक्त
अव्यक्ताच्या बंधातूनी व्हावे मुक्त
होता व्यक्त भाव मनाचे शब्दातूनी
रुचतील ना ते साऱ्यांना मनातूनी
मन करावे मोकळे होऊनी सहज व्यक्त
कि घालूनी लगाम मनास रहावे अव्यक्त
व्यक अव्यक्ताच्या हिंदोळ्यावर मन हे झुलते
दुखावले मन माझे तरीही मी नाते जपते
- स्नेहल मोडक
No comments:
Post a Comment