Pages

Monday, January 8, 2024

कवडसा

रात काजळी सरली

सृष्टीला जाग आली

दव हलकेच पडले

तरुवेलही सुखावले

शुभ्र अभ्र सरकला

उदयास मित्र आला

कोवळी किरणे आली

सोनवर्खी धरा झाली

एक कवडसा सानुला

धरणीवरती उतरला

तरुवेलीस बिलगला

पानोपानी चमकला

कवडसा आला भूवरी

जणू आरसाच बिलोरी 

जणू आरसाच बिलोरी 

- स्नेहल मोडक

    

No comments:

Post a Comment

कविता

वारी

सरतो हळूहळू चैत्र, वैशाख, ज्येष्ठ अवतरतो मग पावन आषाढ श्रेष्ठ चालती वारकरी सारे वाट पंढरीची हाती टाळ अन गळा माळ तुळशीची सदा करती मुखाने विठ्...