Pages

Monday, September 30, 2024

गुज

 होताच सांज उमटे पश्चिमेस केशरनक्षी

अन कोंदणी पाचूच्या उमले गुलबक्षी

पश्चिमरंग जणू सुमनांवरी ओघळतो

निकट तयांच्या मंद सुगंध दरवळतो

कलिकांसह गर्द गुलाबी पुष्प उमलले

मुग्ध कलिकेस तयाचे नवल भासले

      अलवार उमलणे फुलाचे कळी पाहते

      जणू आपुलेच प्रतिबिंब कळीस भासते

ओथंबून कलिका पुसते मग सुमनास

दिसेन ना मीही इतकीच सुंदर खास

      कुसुम कलिकेचे गुज काव्यात गुंफते

      अन क्षणातच मुग्ध कळी उमलू लागते

- स्नेहल मोडक

 

No comments:

Post a Comment

कविता

वारी

सरतो हळूहळू चैत्र, वैशाख, ज्येष्ठ अवतरतो मग पावन आषाढ श्रेष्ठ चालती वारकरी सारे वाट पंढरीची हाती टाळ अन गळा माळ तुळशीची सदा करती मुखाने विठ्...