भास आभासांचा, स्वप्नकल्पनांचा खेळ अविरत सुरु असतो मनात. घडणाऱ्या प्रत्येक घटनेचे पडसाद मनात सतत उमटत असतात. मन जसं क्षणात सुखावतं तसं क्षणात दुखावतंही. कधी हळवं होतं तर कधी वेदनेनं तळमळतं. कधी कुणाच्या विरहात कातर होतं तर कधी कुणाची आसुसून वाट पहातं. कधी भावनांच्या खेळात हरवतं तर कधी आठवणीत रमतं. न सांगताही आपल्या माणसाला आपलं मन कळावं असं प्रत्येकाला वाटत असतंच, हो ना?
.
रात्रंदिन खेळ चाले गूढ स्वप्नांचा
संपेल ना कधीही भास कल्पनांचा
अविरत असे मनात कल्लोळ भावनांचा
अलवार हलतो हिंदोळा स्वप्न कल्पनांचा
मिटल्या अधरी होई शब्दावीण संवाद
अबोल संकेत नयनातुनी घालती साद
आस भेटीची नित्य मनास लागते
स्वप्नातल्या जगी मन झोपेत जागते
गुंफूनी भावनांना सुरेल गीत मोहरते
मनीमानसी भावशब्दांच्या स्वप्नी रमते
मुग्ध कळ्या भावनांच्या उमलतील का
स्वप्नवेडे मन कधी कुणास समजेल का
स्वप्नवेडे मन कधी कुणास समजेल का
-स्नेहल मोडक
No comments:
Post a Comment