कधी सोनवर्खी कवडसे पाहते
अन वंदन त्या भास्करास करते
कधी मंजुळ किलबिलाट ऐकते
चिमणचारा मग तयांस घालते
सरतो दिन अन पश्चिमा रंगते
थकली काया क्षणभर दंगते
पुनवेस टिपूर चांदणे दिसते
आठवांची माळ हळूच ओघळते
थेंब पावसाचे ओंजळीत धरते
तुषारांनी मुखकमल हे भिजते
गुज मनीमानसीचे कधी करते
हळव्या कातर भावनाही जाणते
रात्रंदिन बारोमास साथ करते
ती माझी हक्काची खिडकी असते
ती माझी हक्काची खिडकी असते
- स्नेहल मोडक
No comments:
Post a Comment