पाऊस रेशीमधारेत बरसून जातो
रेजांवरती सुंदर खूणा ठेवून जातो
मला भिजवाया तो खिडकीत येतो
लोलक थेंबांचे खूपसे देऊन जातो
जणू सुरेख मोत्याची माळ भासते
मंत्रमुग्ध होऊन मी ती पहात राहते
मौक्तिकमाला छायाचित्रात साठवते
काही क्षणांत थेंबांची नक्षी ओघळते
- स्नेहल मोडक
पाऊस मृगाचा बेधुंद बरसतो
मृदगंधाने सारा आसमंत भरतो
चंचल सौदामिनी नभी लखलखते
मेघमृदुंगासह मग आकाश गर्जते
छतावरी अवखळ पागोळी धावते
अन भुईवरी मग सुंदर तळे साचते
बेभान वाऱ्यात तरुवेल सळसळते
भिरभिरते पर्ण त्या जळात तरंगते
कुठे वळचणीस एक पाखरु थांबते
इवले काळीज मात्र त्याचे थरथरते
मृगधारेत तृषार्त अवनी तृप्त होते
कुशीत तिच्या अलवार बीज रुजते
खेळ हा सारा मी मुग्धपणे पाहते
तुषार झेलत तनुवरी मी मोहरते
ऋतू पावसाळा जरी नेमेची येतो
प्रत्यही नवाच अन हवासा वाटतो
एकाचवेळी सर्वत्र सारखाच बरसतो
तरी प्रत्येकाचा पाऊस वेगळा असतो
- स्नेहल मोडक
केशर रंगात पश्चिमा नाहते
सांज अलवार नभी उतरते
सांजसावल्या गडद होती
पाखरे घरट्यात परतती
कोलाहल सारा शांत होतो
एक अनामिक हुरहुर लावतो
मन हळवे कातर कातर होते
अन त्या राघूसम एकले उरते
थकला रावा जरा विसावतो
एकाकी मनास अबोल साथ देतो
- स्नेहल मोडक
पाऊस रेशीमधारेत बरसून जातो रेजांवरती सुंदर खूणा ठेवून जातो मला भिजवाया तो खिडकीत येतो लोलक थेंबांचे खूपसे देऊन जातो जणू सुरेख मोत...
