पिलू उडोनिया गेले

                    त्यादिवशीची तिन्हिसांज खरंतर नेहमीसारखीच पण आम्हाला मात्र एक वेगळाच नाट्यानुभव देऊन गेली.

                    तिन्हिसांज सरुन अंधारायलाच लागलं होतं. मी लेकीबरोबर घराच्या गॅलरीत सहज गप्पा मारत उभी होते. समोरच्या झाडावर बुलबुल पक्ष्यांच्या जोडीचा किलबिलाट सुरु होता. आणि अचानक एका वेगळ्याच नाट्याला सुरुवात झाली.

                    बुलबुलच्या जोडीच्या जवळ आलेल्या एका कावळ्याला ती जोडी जोरात कलकलाट करत हुसकावून लावत होती. बुलबुलच्या जोडीच्या रोजच्या किलबिलाटामुळे आम्हाला त्यांचे घरटे जवळच कुठेतरी असल्याचा अंदाज होताच. पण त्यांच्या या कृतीने मात्र खात्रीच पटली.

                    बुलबुल कावळ्याला हुसकावून लावत असतानाच अचानक आमच्या दिशेने एक छोटंसं पाखरु फडफडत येऊन कुंडीतल्या झाडावर विसावलं. आणि क्षणात सारा खेळ आमच्या लक्षात आला. कारण ते बुलबुलच्या जोडीचं अगदी छोटं पिल्लू होतं आणि कावळा त्याच पिल्लाच्या मागे लागला होता. पण अजून त्या पिल्लाच्या पंखात पुरेसं बळ नसल्याने त्या जोडीला त्याची काळजी वाटत होती.

                    थोड्या वेळाने कावळा निघून गेला. पण ते पिल्लू मात्र कुंडीतल्या झाडावरुन उडायला तयार होईना. मग सुरु झाले त्या जोडीचे पिल्लाला आपल्या घरट्यात परत नेण्यासाठीचे प्रयत्न. दर १०-१५ मिनीटांनी ते पिल्लाला खाणं आणून भरवू लागले. आणि उडून दुसऱ्या झाडावर बसून पिल्लाला बोलावू लागले. पण ते मात्र तिथल्या तिथेच उडत शेवटी गॅलरीच्या ग्रीलच्या एका अ‍ॅंगलवर जाऊन सुरक्षित बसून राहिले.

 

                    रात्री खूप उशिरापर्यंत त्या जोडीचे पिल्लाला घरट्यात परत नेण्यासाठीचे प्रयत्न सुरु होते. पण शेवटी दमून ते पिल्लू तिथेच झोपून गेले. मधल्या वेळेत आम्ही त्यांच्यासाठी पुठ्ठ्याच्या खोक्याचे घरटे बनवून टांगून ठेवले. पण त्यांनी त्याचा उपयोग केला नाही. रात्रभर ते पिल्लू ग्रीलवरच झोपून होते. मी मात्र रात्रीतून सारखी ते पिल्लू सुरक्षित असल्याची खात्री करत होते.

                    पहाटे परत बुलबुलच्या जोडीचा किलबिलाट सुरु झाला. त्यांच्या किलबिलाटाने पिल्लू जागं झालं आणि तेही अगदी नाजूक आवाजात ओरडू लागलं. लगेचच बुलबुलची जोडी येऊन त्याला खाणं भरवू लागली आणि त्याला घरट्यात परत नेण्यासाठी प्रयत्न करु लागली.

                    थोड्यावेळाने अचानक माझ्यासमोरुन ते पिल्लू उडून बाहेरच्या दुसऱ्या एका झाडावर जाऊन बसलं. आणि एक वेगळंच नाट्य आमच्यापुरतं संपलं असं वाटत असतानाच बराच वेळ झाला तरी अजून ते पिल्लू त्याच झाडावर बसलेलं आणि ती जोडी त्याला खाणं भरवत असलेली दिसली. काहीवेळानंतर मात्र ते पिल्लू सुरक्षित घरट्यात परतलेलं कळलं आणि मन शांत झालं.

                    खरंच जीवनमृत्यूचा संघर्ष माणूस आणि पशूपक्षी साऱ्यांसाठी सारखाच , नाही का...

- स्नेहल मोडक                     

टिपूर चांदण्या राती

                    टिपूर चांदणं पाहताच किती उल्हसित होतं ना मन आणि येते प्रिय व्यक्तीची आठवण.

                    चांदण्या रात्री सागरकिनारी फिरण्याची मजा काही वेगळीच. अमावस्येच्या रात्री धीरगंभीर भासणारा समुद्र पौर्णिमेच्या चांदण्यात मात्र अगदी उत्साहाने फेसाळणारा भासतो.

                    अशा चांदणराती सागरकिनारी फिरताना प्रिय व्यक्तीचा हात हाती असेल तर मग....

कधी टिपूर चांदण्या राती

जावे सहज सागरतीरावरती

                ओल्या वाळूवरी मुक्त फिरावे

                हलकेच पावलांचे ठसे उमटावे

तरंग उठती मग मनावरी

जशी लहर हलकी सागरावरी

                होताच लाटांचा पावलाना स्पर्श

                तनमनास होई असीम हर्ष

नभी टिपूर चांदणे चमचमते

समुद्री पाणी शुभ्र फेसाळते

                 अशात तू असता मजसंगे

                  मन वेडे माझे स्वप्नी रंगे

हात तुझा हाती असता जन्मभरी

भय न मजला कसले क्षणभरी

                  कधी टिपूर चांदण्या राती

                  जावे सहज सागरतीरावरती

- स्नेहल मोडक

स्वर्गीय पारिजात

    

                      पारिजात नुसतं नांवही त्याच्या नाजूक सुगंधी फुलाइतकंच लयदार आहे ना. प्राजक्त, हरसिंगार, शिऊली, शेफालिका, रागपुष्पी, खरपत्रक, नालकुंकुमा ही या झाडाची आणखी काही सुंदर नांवं.

         पण एक सुगंधी फुलाचं झाड एवढीच याची ओळख नाही बरं का. याचा उपयोग औषध म्हणूनही केला जातो. पारिजातकाच्या पानांचा काढा मलेरिया, सांधेदुखी, गुडघेदुखी, सायटिका या आजारांवर उपयुक्त आहे. 

         पारिजातकाचं हे झाड, खरं तर वृक्षच हिमालयाच्या पायथ्याशी खूप जास्त प्रमाणात आणि इतरत्रही नैसर्गिक रित्या उगवतं. घराच्या अंगणातही हौसेने हे झाड लावलेलं पहायला मिळतं.

          पारिजातकाचं हे सुंदर, बहुगुणी व स्वर्गीय झाड पृथ्वी वर कसं आलं याच्या काही कथा पुराणकाळापासून आपण ऐकत आलो आहोत. त्यातलीच एक कथा मी काव्यात गुंफली आहे.

        हट्ट सत्यभामेचा असे पूर्ण जाहला

        स्वर्गीय पारिजात तिच्या अंगणी फुलला

                     नाजूक गंधकेशरी पखरण होई अंगणी

                     मात्र अंगणातल्या महाली वसे रुक्मिणी

        सौख्य प्राजक्ताचे दोघींस न लाभले

        शोधिती मुळ अन कुठे पडती फुले

                      राहिली का अशीच प्रीतीची तृष्णा

                      जाणले ना कधी ह्रुदयीच्या कृष्णा

        राज्ञीपद हरीने रुक्मिणी भामेस दिधले

        परि असीम प्रेम कान्ह्याचे राधेस लाभले

                                                         - स्नेहल मोडक

            

पारिजातक / प्राजक्त

            प्राजक्त असा नुसता शब्द जरी ऐकू आला तरी लगेच आपल्या नजरेसमोर येतं ते पारिजातकाचं नाजूक फुल, आणि होते त्याच्या मधुगंधाची आठवण.

                 तिन्हिसांज सरुन निषेचा अंधार गडद होत असतानाच प्राजक्ताची फुलं अलवार उमलू लागतात अन मधुगंधाची उधळण करत सारा आसमंत धुंद करतात. ऊष:काली या फुलांची पखरण धरतीवर करुन हे झाड रिक्त होतं ते पुन्हा फुलण्यासाठीच.

                                              

        अंगणी माझिया सुरेख पारिजात फुलतो

        पहाटसमयी पखरण गंधकेशराची करतो

                      अलवार हाती मी फुले वेचिते

                      रचुनी विविध कल्पना साकारते

        पाहता मोहक रचना मन सुखावते

        अन सुंदर सकाळ सुगंधीत होते

                     मांडते चित्रण मी साकार कल्पनांचे

                     सुगंधी व्हावे क्षण आपणा सर्वांचे

                                                                   - स्नेहल मोडक

    

Easy Kundan Meherap / Mahirap

      

                                                         

For any Auspicious Program or Function like Marriage or Munj (Thread Ceremony) there is a method of making beautiful Rangolis around the Plate or around the Chaurang.

But in today's fast paced life it is sometimes not that possible to make Rangoli by hand.

लग्न , मुंज अश्या कुठल्याही शुभ कार्यासाठी पानाभोवती किंवा चौरंगाभोवती सुंदर सुंदर रांगोळी काढायची पध्दत आहे.

पण सध्याच्या या धावपळीच्या जीवनात हाताने रांगोळी काढणे कधी कधी शक्य होत नाही.

              

In this case, Kundan Rangoli, made using minimal items and in less time, is a great option.

It is very easy to make and we can use this Kundan Rangoli not only once but over and over again.

This reusable Rangoli is sometimes useful as Mahirap / Meherap and sometimes as Rangoli, to be placed around a chowrang or a plate.

मग अशावेळी ही कमीत कमी साहित्य वापरून आणि कमी वेळात तयार केलेली कुंदन रांगोळी हा एक उत्तम पर्याय.

बनवायला तर एकदम सोपी आहे आणि एकदाच नाही तर पुन्हा पुन्हा आपल्याला या कुंदन रांगोळीचा वापर करता येऊ शकतो.

ही परत परत वापरता येण्यासारखी रांगोळी कधी महिरप / मेहेरप तर कधी रांगोळी म्हणून चौरंग किंवा ताटाभोवती ठेवायला उपयोगी पडते.

                        

This rangoli can also be made using paper / cardboard or OHP sheet. To decorate it we can also use colourful and different sized Kundans or Beads to paste on different sheets. 

ही रांगोळी कागद / पुठ्ठा किंवा OHP Sheet वापरून पण बनवू शकतो. सजावटीसाठी रंगीत व वेगवेगळ्या आकाराचे कुंदन किंवा मणी ही वापरू शकतो.

                  

                                                                          - By SnehalModakArt