उष:काल हा शब्द जितका नादमधुर तितकीच ही वेळही रंगविभोर. रवीराजाच्या आगमनाच्या नुसत्या चाहुलीनेही उषा अगदी रंगबावरी होते जणू. आणि मग सोनकेशरी रंगाची उधळण करीत रवीराजाची स्वारी हलकेच अवतरते. त्याच्या आगमनाने संपूर्ण चराचरात चैतन्य उमलतं आणि नित्यक्रम सुरु होतो.
अतिशय विलोभनीय अशा उष:कालाचे हे काव्यरुप.
उष:काल झाला सखे उष:काल झाला
सोनकेशर उधळीत सहस्ररश्मी आला
नभी मेघाचे कमंडलू हलकेच कलंडले
अन मखमली हरीततृणांवर दवबिंदू सांडले
नितळ जलाशयी आभाळ केशरी न्याहाळते
वनराईतूनी किरण सोनेरी भूवरी झेपावते
किलबिलाटाने पक्षी घालती सृष्टीस साद
राऊळी होतसे देवतार्चन अन घंटानाद
पखरण प्राजक्ताची जणू मौक्तिक विखुरले
मधुगंधी मोगरा जाईजुईने आसमंत दरवळले
खुडूनी ही विविध पुष्पे ईशचरणी अर्पिते
लाभो सौख्य आरोग्य सर्वांना हेच मागते
- स्नेहल मोडक
No comments:
Post a Comment