सुखद आठवणीच जमा करायच्या
नकोशा आठवणी मात्र विसरायच्या
छानशा आठवणींचा गोफ विणायचा
अन स्मितहास्याचा गोंडा लावायचा
वाईट आठवणी मनी खोल ठेवायच्या
अन मनोबंधनाच्या कड्या लावायच्या
सदैव साथ देणाऱ्याना नित्य जपायचं
बाकी कोण कसं वागलं हे विसरायचं
एकांतात आठवांची कवाडं उघडतात
मिटल्या पापण्यांतून आसू ओघळतात
मनमुक्त बोलायला कुणीच साथ नसतं
मग स्वतःच स्वतःला सावरायचं असतं
क्षणी आनंदाच्याही आठवणी दाटतात
अन भावनांच्या हिंदोळ्यावर झुलतात
मन जणू आठवांचा खोल डोह असतो
हलक्या स्पर्शानेही त्यावरी तरंग उठतो
- स्नेहल मोडक
No comments:
Post a Comment