जपानमधल्या दहाव्या दिवशी आम्हाला स्थलदर्शनासाठी कारने जायचं होतं. त्यामुळे पहाटे उठून आवरुन आम्ही लवकरच प्रवासाला सुरुवात केली. वाटेत थोडं थांबून नाश्ता करुन पुढे निघालो. आम्हाला जिथं जायचं होतं तिथं पोहोचायच्या आधीच पावसाला सुरुवात झाली. पावसात कसं आणि किती फिरणार या विचारातच आम्ही 'Hakone' इथं पोहोचलो. 'Hakone' हे 'Kanagawa' प्रांतातलं एक शहर. हे शहर निसर्ग सौंदर्य, उष्ण पाण्याचे झरे, आणि सर्वात महत्वाचं 'Mount Fuji' पासून जवळ असलेला 'Lake Ashinoko' यासाठी अत्यंत प्रसिद्ध आहे. Tokyo ची गर्दी टाळण्यासाठी पर्यटक आवर्जून 'Hakone' इथं येतात.
आमची गाडी पार्क केली आणि समोर पाहिलं तर खूपच सुंदर नजारा दिसत होता. पाऊस पडत असूनही छत्री न घेताच आम्ही चटकन तो नजारा पहायला आणि छायाचित्रात बध्द करायला गेलो.
'Ashi Lake' हाकोनेमधला एक अतिशय लोकप्रिय जलाशय. ११७० मध्ये 'Owakudani' इथं उसळलेल्या ज्वालामुखीच्या उद्रेकातून हा Lake तयार झालाय. ऐतिहासिक स्थानं, उष्ण पाण्याचे झरे, माऊंट फुजीचं दिसणारं अप्रतिम दृश्य यासाठी हा तलाव प्रसिद्ध आहे. या तलावातून pirate ships मधून हा सुंदर नजारा पहात सफर करता येते. 'Hakone Machi Port' ते 'Togendai' आणि तिथून परत अशी फेरी करता येते. आम्ही इथं फिरत होतो तेव्हा पाऊस सुरुच होता पण आम्हालाही cruise ने sightseeing करायचं होतं म्हणून आम्ही तिथेच थांबलो. आमची तिकीटं काढून होईपर्यंत तिथे उभं असलेलं ship निघालं. मग पुढच्या फेरीपर्यंत अर्धा तास आम्हाला थांबावं लागलं. त्यावेळेत आम्ही जेवून घेतलं. ठरलेल्या वेळी आम्हाला घेऊन पुढचं pirate ship निघालं. खूपच गर्दी होती. पण दुमजली cruise असल्यानं सगळ्यांना आरामात फिरता, बसता येत होतं. आजूबाजूचं सुरेख दृश्य पहात आम्ही निघालो. तासभर सगळा नजारा पहात पलिकडे 'Togendai' ला पोहोचलो.
इथून आम्ही cable car ने पुढचं ठिकाण पहाण्यासाठी निघालो. Togandai ते Owakudani' असा हा गोंडोला चा प्रवास होता. 'Owakudani' हे उष्ण पाण्याचे झरे आणि सक्रिय सल्फर वायू यांचं ज्वालामुखीचं खोरं आहे. ३००० वर्षांपूर्वी झालेल्या ज्वालामुखीच्या विस्फोटातून हे खोरं तयार झालंय. आणि अजूनही इथून सल्फरचा धूर सातत्यानं बाहेर पडतोय. त्यासाठी जागोजागी vent करण्यात आली आहेत. हे सारं पहाण्यासाठी Owakudani' station वर गॅलरी तयार करण्यात आलीय. इथल्या गरम पाण्यात खूप जास्त प्रमाणात सल्फर असतं आणि त्या पाण्यात शिजवलेल्या अंड्यांना इथं 'kuro tamaro' म्हणतात. ही अंडी खाणं लोकप्रिय असण्याचं कारण म्हणजे यामुळं आयुर्मान वाढतं असा समज आहे. सातत्यानं बाहेर पडणारा सल्फरचा धूर आणि तो सारा परिसर पहाणं हा एक अत्यंत वेगळा अनुभव होता. इथं कुठल्याही क्षणी ज्वालामुखीचा उद्रेक होऊ शकतो त्यामुळे अशी किंचितही हालचाल जाणवली तर काय काय काळजी घ्यायची याच्या सूचना तिथं देण्यात येतात. अर्थात संपूर्ण जपानी जनतेला शालेय जीवनातच भूकंप, ज्वालामुखी उसळल्यास करावयाच्या उपाययोजना, काळजी याचं शिक्षण दिलं जातं. पण इथं जगभरातील पर्यटक येत असल्यानं या सूचना सातत्यानं दिल्या जातात.
हे सारं पाहून आम्ही परत दुसऱ्या गोंडोलानं पुढं 'Sounzan' इथं पोहोचलो. या प्रवासात माऊंट फुजीचं सुंदर दर्शन घेता येतं. आकाश निरभ्र असेल तर माऊंट फुजी अतिशय स्पष्टपणे पहाता येतो. पण जवळजवळ रोपवे ला येईपर्यंत बारीक पाऊस पडतच होता. त्यामुळे आकाश ढगाळच होतं. अर्थातच 'माऊंट फुजी'चं सुस्पष्ट दर्शन झालं नाही. 'Sounzan' ला पोहोचून आम्ही लगेच दुसऱ्या गोंडोलाने परत निघालो. 'तोगेनदाई' ला पोहोचलो आणि परत ship ने तासभर प्रवास करुन 'हाकोना माची' इथे आलो. मधल्या वेळेत पाऊस पूर्ण थांबला होता. हलकं उन पडायला लागलं होतं. बोटीतून उतरुन आम्ही तिथं असलेल्या 'Onsen' किंवा Ashi-yu इथं गेलो. Ashi म्हणजे पाय आणि Yu म्हणजे गरम पाणी. गरम पाण्यात पाय सोडून बसण्याचं स्थान. आम्हीही थोडावेळ त्या गरम पाण्यात पाय सोडून बसलो. तिथल्या पाण्यात सल्फरचं प्रमाण अधिक असल्यानं त्वचेसाठी ते औषधी आहे. चांगलीच थंडी होती त्यामुळे तर खूपच छान वाटत होतं गरम पाण्यात पाय ठेवून बसायला. अर्थात तिथं जास्त वेळ बसणंही अशक्य असतं.
आम्ही कारजवळ येईपर्यंत लख्ख उन पडलं आणि मला अत्यानंद झाला कारण माझी इच्छा पूर्ण झाली होती. लख्ख उन्हात हिमाच्छादित 'माऊंट फुजी' अतिशय सुरेख दिसत होता. अगदी मंत्रमुग्ध होऊन पहात रहावं असंच नयनरम्य दृश्य होतं. ज्यासाठी खास हाकोने ला आम्ही आलो होतो ते इप्सित साध्य झालं आणि मनाला अतिशय समाधान वाटलं. खूप वेळ तिथं थांबून माऊंट फुजी नजरेत आणि छायाचित्रात साठवून आम्ही घरी परत निघालो.
अकरावा दिवस आमचा जपानमधला अखेरचा दिवस. सकाळी सामानाचं बरचसं पॅकिंग केलं. दुपारी जेवून थोडा आराम करुन अखेरच्या स्थलदर्शनासाठी निघालो. आम्ही आधी 'Yokohama Stedium' इथं गेलो. त्यावेळी बेसबॉल ची मॅच सुरु असल्यानं खूपच गर्दी होती. तिथला परिसरही रंगीबेरंगी ट्युलिप्स नी' खुलला होता. खूप मोठ्या प्रमाणात इथं ट्युलिप्स आहेत. थोडावेळ तिथे फिरुन ट्युलिप्स पाहिली आणि मग Yamashita Park' इथं गेलो. हे पार्कही खूप मोठं आणि सुंदर आहे. सगळ्यात महत्त्वाचं म्हणजे 'Yokohama Bay' आणि हे पार्क असा एकच परिसर आहे. पार्क मध्ये थोडं फिरुन आम्ही समुद्र पहायला गेलो. जे दृश्य आम्ही 'Landmark Tower' वरुन पाहिलं होतं तेच आता जवळून पहायला आलो होतो. इथं किनारा बंदिस्त आहे. पाण्यात जाता येत नाही. समुद्र किनारी एक मोठं जहाज संग्रहालय म्हणून ठेवलंय. हे संग्रहालय पर्यटकांना पहाता येतं. हळूहळू सांजावलं आणि सारा परिसर विद्युत दिव्यांनी उजळला. सुंदर नजारा पहात परत आम्ही थोडं फिरलो आणि मग परत निघालो.
बारावा दिवस प्रवासाचा दिवस होता. भल्या पहाटे आवरुन जावई आणि छोट्या नातवाचा निरोप घेऊन पुतणीबरोबर 'टोकियो' मधल्या 'नरिता' विमानतळावर निघालो. तिथं पोहोचल्यावर पुतणीचा निरोप घेऊन पुढले सोपस्कार करायला गेलो. सारे सोपस्कार पूर्ण करुन गेटवर जाऊन बसलो. तिथून सकाळी निघालो ते इथल्या सायंकाळी विमानतळावर उतरलो. कॅबने घरी यायला निघालो. मात्र रविवार आणि आंबेडकर जयंतीच्या मिरवणूका यामुळे खूपच वाहनकोंडी झाली होती. अर्थातच घरी पोहोचायला उशीरच झाला.
जपानी भाषेत जपानला 'निहोन' किंवा 'निप्पोन' असं म्हणतात. 'उगवत्या सूर्याचा देश' असा याचा अर्थ. प्राचीन इतिहास असलेल्या, औद्योगिकदृष्ट्या अतिप्रगत असलेल्या या देशात लोकांचं आयुर्मानही जास्त आहे. वयाची शंभरी पार केलेली लक्षावधी लोकं जपानमध्ये आहेत. वयाच्या ८०-८५ वर्षांपर्यंत इथली लोकं कार्यरत असतात. या वयातही छोटी मोठी नोकरी करणं, एकटं रहाणं, फिरणं हे कौतुकास्पद. जपानी लोकांचे शिस्तप्रिय, शांतताप्रिय, प्रत्येक लहान मोठ्या व्यक्तीचा आदर करणं आणि प्रामाणिकपणा हे गुण अगदी वाखाणण्याजोगेच. या गुणांमुळंच तिथं दैनंदिन व्यवहारात आणि अगदी छोट्या छोट्या गोष्टीतही अद्ययावत तंत्रज्ञानाचा उपयोग करणं सहज शक्य आहे. तिथली शांतता, स्वच्छता, शिस्त ही तिथल्या निसर्ग सौंदर्याइतकीच पहाण्यासारखी आहे. विदेश भ्रमंती करताना 'जपान' नक्की अनुभवावं असंच आहे.
- स्नेहल मोडक
No comments:
Post a Comment