Pages

Monday, December 30, 2024

वर्ष

बघता बघता अजून एक वर्ष सरले

कुणास ठाऊक कलियुग किती उरले

     सरत्या वर्षात सारे जुने मैत्र दुरावले

     परि जीवनप्रवासात नवे स्नेह जुळले

सुखाचे कधी दुःखाचे पारडे जड झाले 

विसरुन वेदना त्या मन निर्विकार बनले 

     बऱ्या वाईट अनुभवांचे चित्र रंगले

     भविष्याचे सप्तरंग नजरेत सामावले

खोल घाव किती काळजावरी जाहले

सरला काळ अन हळवे मन सावरले

     कालचक्र फिरले वर्ष एक आले गेले 

     नववर्ष स्वागता मन पुन्हा सिध्द झाले

- स्नेहल मोडक

No comments:

Post a Comment

कविता

वारी

सरतो हळूहळू चैत्र, वैशाख, ज्येष्ठ अवतरतो मग पावन आषाढ श्रेष्ठ चालती वारकरी सारे वाट पंढरीची हाती टाळ अन गळा माळ तुळशीची सदा करती मुखाने विठ्...