आज जागतिक कविता दिनाच्या निमित्तानं ही खूपच आधी सुचलेली कविता. आपल्याला निसर्गात रममाण व्हायला नेहमीच आवडतं. खरंतर सृष्टीचं हे निसर्गचक्र अव्याहत फिरत असतं. पण प्रत्येक दिवसाचं चित्र वेगळं असतं. त्यामुळेच ते नित्य हवंहवंसं असतं. मुग्धपणे पहात रहावं असंच असतं.
.
सृष्टी
आवडतं मला पहायला
पहाट अलवार उमलताना
आवडतं मला पहायला
सृष्टी कण कण जागताना
आवडतं मला पहायला
शांत नीरव रात्र सरताना
आवडतं मला पहायला
तारका अलगद विझताना
आवडतं मला पहायला
उषप्रभा सोनवर्खी होताना
आवडतं मला पहायला
सहस्त्ररश्मी अवतरताना
आवडतं मला पहायला
शुभ्र धुकं विरघळताना
आवडतं मला पहायला
सृष्टी सप्तरंग उधळताना
आवडतं मला पहायला
विहग नभी झेपावताना
आवडतं मला पहायला
कोमल कलिका फुलताना
आवडतं मला पहायला
पहाट अलवार उमलताना
.
- स्नेहल मोडक
No comments:
Post a Comment